تورم و نرخ بهره تمایل دارند در یک جهت حرکت کنند، زیرا نرخ بهره ابزار اصلی بانک مرکزی ایالات متحده برای مدیریت تورم است.

قانون فدرال رزرو به فدرال رزرو دستور می دهد تا حداکثر اشتغال و قیمت های پایدار را ارتقا دهد. از سال 2012، فدرال رزرو نرخ تورم سالانه 2% را مطابق با بخش قیمت های ثابت در دستور دوگانه خود هدف گذاری کرده است.

فدرال رزرو نرخ تورم مثبتی را هدف قرار می دهد که به عنوان افزایش مداوم در سطح کلی قیمت کالاها و خدمات تعریف می شود، زیرا کاهش مداوم قیمت ها، که به عنوان “نزول تورم” شناخته می شود، می تواند حتی برای اقتصاد مضرتر باشد. سطوح مثبت تورم و نرخ‌های بهره نیز به بانک مرکزی انعطاف‌پذیری برای کاهش نرخ‌ها در واکنش به رکود اقتصادی می‌دهد.

در آگوست 2020، فدرال رزرو هدف گذاری متوسط ​​تورم را اتخاذ کرد. این چارچوب سیاست گذاران فدرال رزرو را متعهد می کند که تورم را برای مدتی بالای 2 درصد نگه دارند.

نکات کلیدی:

• نرخ های بهره تمایل دارند در همان جهت تورم حرکت کنند، اما با تاخیر، زیرا نرخ بهره ابزار اصلی بانک مرکزی برای مدیریت تورم است.
• در ایالات متحده، فدرال رزرو با با تعیین طیفی از نرخ معیار وجوه فدرال، نرخ سپرده های بین بانکی یک شبه تعیین میانگین نرخ تورم ثابت 2% در طول زمان را هدف قرار می دهد.
• نرخ‌های بهره بالاتر عموماً یک پاسخ سیاستی به افزایش تورم است.
• برعکس، زمانی که تورم در حال کاهش است و رشد اقتصادی کند می شود، بانک های مرکزی ممکن است نرخ بهره را کاهش دهند تا اقتصاد را تحریک کنند.

بانک مرکزی آمریکا چگونه تورم را اندازه‌گیری می‌کند؟

معیار تورم ترجیحی فدرال رزرو، شاخص قیمت هزینه های مصرف شخصی (PCE) است. بر خلاف شاخص قیمت مصرف کننده (CPI)، که بر اساس بررسی خرید مصرف کننده است. شاخص قیمت PCE هزینه ها و قیمت ها را از طریق دریافت های تجاری مورد استفاده برای محاسبه تولید ناخالص داخلی (GDP) ردیابی می کند.

فدرال رزرو همچنین به دقت شاخص اصلی قیمت Core PCE را زیر نظر دارد. قیمت های مواد غذایی و انرژی را که معمولاً نوسان بیشتری دارند و در نتیجه کمتر منعکس کننده روند کلی قیمت هستند را حذف می کند.

تغییر در میزان نرخ بهره چگونه بر تورم تاثیر می‌گذارد؟

هنگامی که فدرال رزرو با افزایش نرخ بهره وجوه فدرال معیار خود به ریسک های تورمی بالا پاسخ می دهد. به طور موثر سطح ذخایر نقدی بدون ریسک را در سیستم مالی افزایش می دهد. با این کار عرضه پول موجود برای خرید دارایی های پرریسک تر را محدود می کند. برعکس، زمانی که یک بانک مرکزی نرخ بهره خود را کاهش می دهد، به طور موثر عرضه پول موجود برای خرید دارایی های پر ریسک را افزایش می دهد.

با افزایش هزینه‌ها، افزایش نرخ‌های بهره باعث دلسرد شدن هزینه‌های مصرف‌کننده و کسب‌وکار، به‌ویژه در مورد اقلامی که معمولاً دارای قیمت بالایی هستند، مانند مسکن و تجهیزات سرمایه‌ای، می‌شود. افزایش نرخ بهره همچنین بر قیمت دارایی‌ها تأثیر می‌گذارد. اثر ثروت را برای افراد معکوس می‌کند و بانک‌ها را در تصمیم‌گیری‌های وام دهی محتاط‌تر می‌کند.

در نهایت، افزایش نرخ‌های بهره نشان‌دهنده این احتمال است که بانک مرکزی به سیاست‌های پولی محتاطانه ادامه می‌دهد و انتظارات تورمی را بیشتر کاهش می‌دهد.

استفاده از نرخ بهره برای کنترل تورم چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

سیاستگذاران اغلب به تغییرات چشم‌انداز اقتصادی با تاخیر پاسخ می‌دهند و تغییر سیاست‌های آن‌ها نیز به نوبه خود زمان می‌برد تا بر روند تورم تأثیر بگذارد.

هنگام تصمیم گیری در مورد سطوح نرخ در حال حاضر، سیاست گذاران باید سعی کنند روند تورم آتی را پیش بینی کنند. با این حال، پایبندی فدرال رزرو به هدف تورمی خود را تنها می توان با آمارهای تورم عقب مانده سنجید. این شوک‌های اقتصادی می‌توانند به‌طور گسترده در میان شوک‌های اقتصادی که گاهی گذرا و گاهی کمتر ثابت می‌شوند، متغیر باشند.

رئیس بن برنانکی در سال 2004 در حالی که هنوز رئیس فدرال رزرو بود گفت: “به طور خلاصه، اگر سیاست گذاری پولی مانند رانندگی با یک خودرو است، خودرویی است که دارای سرعت سنج غیرقابل اعتماد، شیشه جلوی مه آلود و تمایل به پاسخ غیرقابل پیش بینی و با تاخیر به پدال گاز یا ترمز است.”

بانک‌های مرکزی که تلاش می‌کنند روند تورم را پیش‌بینی کنند. با تحریک بی‌مورد تورم با نرخ‌های بسیار پایین یا خفه‌کردن رشد با افزایش نرخ‌های تورم، در معرض خطای سیاستی قرار می‌گیرند. در مورد فدرال رزرو، این بانک باید هدف ثبات قیمت های خود را دنبال کند و در عین حال سعی کند اشتغال را به حداکثر برساند.

در انتها . . .

نرخ بهره و تورم تمایل دارند در یک جهت اما با تاخیر حرکت کنند، زیرا سیاست گذاران برای تخمین روندهای تورم آتی به داده ها نیاز دارند. نرخ های بهره ای که تعیین می کنند زمان می برد تا بر اقتصاد تأثیر بگذارد. ممکن است برای کنترل تورم فزاینده به نرخ های بالاتری نیاز باشد. در حالی که کاهش رشد اقتصادی اغلب نرخ تورم را کاهش می دهد و ممکن است باعث کاهش نرخ شود. فدرال رزرو طیفی از نرخ وجوه فدرال را تا حدی با تعیین نرخی که در مانده ذخیره بانکی پرداخت می کند، هدف قرار می دهد.