پول هوشمند یا همان Smart Money سرمایه ای است که توسط سرمایه گذاران نهادی، صاحبان بازار، بانک های مرکزی، صندوق ها و سایر متخصصان مالی کنترل می شود. پول هوشمند در اصل یک اصطلاح قمار بود که به شرط بندی های قماربازان با سابقه موفقیت اشاره می کرد.

 

نکات کایدی:

• پول هوشمند سرمایه ای است که توسط سرمایه گذاران نهادی، صاحبان بازار، بانک های مرکزی، صندوق ها و سایر متخصصان مالی در بازار قرار می گیرد.
• پول هوشمند همچنین به نیرویی اشاره دارد که بر بازارهای مالی تأثیر می گذارد و آنها را به حرکت در می آورد که اغلب توسط اقدامات بانک های مرکزی هدایت می شود.
• پول هوشمند در مقیاسی بسیار بزرگتر از سرمایه گذاری های خرده فروشی سرمایه گذاری می شود.

 

 

درک پول هوشمند

پول هوشمند، پول نقدی است که توسط کسانی که با تجربه، آگاه، “دانسته” یا هر سه مورد در نظر گرفته می شوند، سرمایه گذاری یا شرط بندی می شوند. شواهد تجربی کمی برای حمایت از این ایده وجود دارد که سرمایه گذاری های پول هوشمند بهتر از سرمایه گذاری های غیرهوشمند عمل می کنند. با این حال، چنین هجوم نقدینگی بر بسیاری از روش‌های سفته‌بازی تأثیر می‌گذارد.

اصطلاح “پول هوشمند” از قماربازانی می آید که دانش عمیقی از ورزشی که روی آن شرط بندی می کردند یا دانش خودی داشتند که مردم قادر به استفاده از آن نبودند. دنیای سرمایه گذاری نیز مشابه همین است. مردم تصور می کنند که پول هوشمند توسط کسانی سرمایه گذاری می شود که درک کامل تری از بازار یا اطلاعاتی دارند که یک سرمایه گذار عادی نمی تواند به آنها دسترسی پیدا کند. به این ترتیب، زمانی که الگوهای معاملاتی سرمایه‌گذاران نهادی از سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی متفاوت است، پول هوشمند شانس موفقیت بسیار بیشتری دارد.

Smart money همچنین به نیروی جمعی پول کلان اشاره دارد که می تواند بازارها را به حرکت درآورد. در این زمینه، بانک مرکزی نیروی پشتیبان پول هوشمند است و معامله گران انفرادی سوار بر پول هوشمند هستند.

در زمینه قمار، پول هوشمند به کسانی اطلاق می شود که از طریق شرط بندی امرار معاش می کنند. بسیاری از قماربازان از الگوریتم های ریاضی تاریخی برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه مقدار و بر چه چیزی شرط بندی کنند استفاده می کنند.

 

 

شناسایی پول هوشمند

برای شناسایی پول هوشمند، باید به دنبال علائم زیر بود:

1. تراکنش‌های بزرگ: سرمایه‌گذاران با پول هوشمند اغلب سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و استراتژیک را در شرکت‌هایی انجام می‌دهند که معتقدند در بلندمدت عملکرد خوبی خواهند داشت. بنابراین، باید سطحی از تحلیل حجم اوراق بهادار یا مشتقات را انجام داد تا مشخص شود که پول هوشمند معمولاً کجاست یا اخیراً رفته است.

2. خرید خودی: افراد داخلی مانند مدیران شرکت یا اعضای هیئت مدیره پول هوشمند در نظر گرفته می شوند زیرا معمولاً اطلاعات بیشتری در مورد شرکت مربوطه دارند که بخشی از آن هستند. هنگامی که این افراد سهام شرکت خود را خریداری می کنند، می تواند نشانه ای از اطمینان به چشم انداز آینده شرکت باشد.

3. مکان‌هایی با پتانسیل رشد قوی: سرمایه‌گذاران با پول هوشمند اغلب بر بخش‌ها یا صنایعی تمرکز می‌کنند که انتظار می‌رود در آینده رشد قابل‌توجهی داشته باشند، مانند فناوری یا مراقبت‌های بهداشتی.

4. افق سرمایه گذاری بلندمدت: نگه داشتن سرمایه گذاری برای چندین سال و اجازه دادن به این سرمایه گذاری ها برای رشد و بلوغ معمولاً نشانه ای از پول هوشمند است.

5. تحلیل بنیادی: سرمایه گذاران پول هوشمند معمولاً تحلیل بنیادی عمیقی از جمله تجزیه و تحلیل صورت های مالی، تیم های مدیریتی و روندهای بازار را انجام می دهند.

 

دانستن نحوه شناسایی پول هوشمند به این معنی نیست که قبل از تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری، باید از تجزیه و تحلیل دوری کنید.

 

 

ردیابی پول هوشمند

راه های مختلفی برای ردیابی پول هوشمند در بازارهای مالی وجود دارد.

 

برخی از روش ها عبارتند از:

1. پرونده های CFTC: کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) از معامله گران بزرگ، از جمله سرمایه گذاران نهادی و صندوق های تامینی، می خواهد که موقعیت خود را در قراردادهای آتی گزارش دهند. این گزارش‌ها که به عنوان گزارش‌های تعهد معامله‌گران (COT) شناخته می‌شوند، می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد فعالیت‌های تجاری سرمایه‌گذاران پول هوشمند ارائه دهند.

2. تجزیه و تحلیل حجم: سرمایه گذاران پول هوشمند اغلب معاملات بزرگی را انجام می دهند که با تجزیه و تحلیل حجم معاملات از اوراق بهادار و مشتقات مختلف قابل شناسایی است. از این تجزیه و تحلیل، می توان تشخیص داد که آیا پول هوشمند خرید یا فروش است.

3. گزارش‌های معاملات داخلی: گزارش‌های معاملات داخلی می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد معاملات افراد داخلی شرکت ارائه دهند که می‌تواند نشانه‌ای از فعالیت پول هوشمند باشد.

4. بایگانی های 13F: سرمایه گذاران نهادی با بیش از 100 میلیون دلار دارایی تحت مدیریت، ملزم به ارائه گزارش فصلی به نام 13F به کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) هستند. این گزارش‌ها دارایی‌های مؤسسه از اوراق بهادار قابل معامله عمومی را افشا می‌کند و بینشی در مورد استراتژی‌های سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران پول هوشمند ارائه می‌دهد.

5. بانک های اطلاعاتی صندوق های تامینی: صندوق های تامینی به عنوان پول هوشمند در نظر گرفته می شوند. تعدادی پایگاه داده وجود دارد که دارایی های صندوق های تامینی را دنبال می کند. این پایگاه‌های اطلاعاتی می‌توانند منبع خوبی از اطلاعات در مورد سهامی که سرمایه‌گذاران پول هوشمند در حال معامله یا سرمایه‌گذاری هستند، باشند.

6. اخبار و تحلیل احساسات بازار: سرمایه گذاران پول هوشمند اغلب به اطلاعات و منابعی دسترسی دارند که به آنها اجازه می دهد احساسات بازار را تجزیه و تحلیل کنند و تصمیمات سرمایه گذاری آگاهانه بگیرند. با ردیابی اخبار و تحلیل احساسات، سرمایه‌گذاران می‌توانند از جهت‌گیری بازار و اینکه آیا سرمایه‌گذاران پول هوشمند صعودی یا نزولی هستند، احساس کنند.

 

 

مقیاس پول هوشمند

سرمایه گذارانی که دنبال کنندگان زیادی دارند، مانند وارن بافت، سرمایه گذاران پول هوشمند در نظر گرفته می شوند. اما مقیاس فعالیت آنها همیشه در نظر گرفته نمی شود. وقتی ذخایر نقدی در شرکت بافت، برکشایر هاتاوی، جمع می‌شود و سرمایه‌گذاری نمی‌شود. این قطعاً نشانه‌ای است که بافت فرصت‌های ارزش زیادی را در بازار نمی‌بیند. با این حال، بافت در مقیاس متفاوتی عمل می کند. سرمایه گذاری 25000 دلاری در یک سبد میلیاردی چندان قابل توجه نیست.

پول هوشمند بافت به جای گرفتن موقعیت، شرکت ها را تصاحب می کند. سرمایه گذاران نهادی با مقیاس بافت برای تأثیر کلی سبد سهام به مقیاس نیاز دارند. بنابراین، حتی زمانی که پول هوشمند در شرایط فعلی بازار از ارزش بالایی برخوردار نیست، به این معنا نیست که فرصت‌ها وجود ندارد.

 

 

در انتها …

پول هوشمند به سرمایه‌گذاری‌هایی اطلاق می‌شود که توسط سرمایه‌گذاران با تجربه، مانند سرمایه‌گذاران نهادی، صندوق‌های تامینی، یا شرکت‌های سهام خصوصی انجام می‌شوند. این سرمایه گذاران معمولاً به منابع قابل توجه و درک عمیقی از بازارها دسترسی دارند. آنها اغلب بر بخش ها یا صنایع با پتانسیل رشد قوی تمرکز می کنند.

برای ردیابی پول هوشمند، سرمایه گذاران می توانند منابع داده مانند پرونده های CFTC، تجزیه و تحلیل حجم، گزارش های معاملات داخلی، پرونده های 13F، تجزیه و تحلیل اخبار تجزیه و تحلیل کنند. در حالی که شناسایی پول هوشمند می تواند بینش های ارزشمندی را ارائه دهد، انجام تجزیه و تحلیل کامل قبل از هر گونه تصمیم گیری برای سرمایه گذاری مهم است.